Kamenički park jedan je od najstarijih i prostorno najvećih parkova u Vojvodini i reprezentativan je primer pejzažnog parka iz prve polovine 19. veka u Srbiji. Lokacija parka je izuzetna, budući da leži na severnoj padini Fruške gore, gleda na nekadašnje novosadske limane, a danas istoimene delove grada, te celom dužinom izlazi na Dunav, čineći deo „zelenog prstena” uz desnu obalu Dunava. Novosađani su oduvek prepoznavali značaj ovog parka i rado ga posećivali.
Izvorno je projektovan u engleskom stilu uz zadržavanje prirodnih elemenata predela (autohtonih šuma, vodenih površina i specifične morfologije terena). Zbog velikog učešća šuma predstavlja park-šumu, koja zajedno sa dvorcem Marcibanji-Karačonji, čini ambijentalnu celinu i ima veliku kulturno-istorijsku vrednost.
Kamenički park je podignut u 19. veku, oko dvorca porodica Marcibanji i Karačonji, rekonstruisanog i dograđenog 1834-1836. godine. Pod uticajem vrtlarskih tokova Beča i Budimpešte, park je stilski mešavina dominantnog pejzažnog stila sa masivima visokih lišćara koji su ispresecani travnjacima i malog klasičnog partera ispred dvorca.
Jedinstvene vrednosti i lepota
Posebna vrednost parka je očuvanost planske organizacije prostora i stila u kome je projektovan, sa prepoznatljivim elementima u prostoru. Na ulasku u park, na mestu nekadašnje impozantne kamene ćuprije, betonski most premošćava Kamenički potok; uočavaju se vidikovci i kružna pešačka staza koja potiče iz vremena podizanja parka. U severnom delu parka nalazi se prirodno jezero, jedino preostalo iz grupe nekadašnjih pet međusobno povezanih jezera. U parku se nalaze ostaci vrtno-arhitektonskih elemenata koji potiču iz vremena podizanja parka. Najupečatljivija skulptura u parku postavljena je u centralnom delu, na glavnom vidikovcu – „brežuljku ruža“ ili tzv. „pentagonu”, u vidu pet stubova sa likovima koji liče na rimske vojnike, a pretpostavlja se da predstavljaju likove članova porodice Karačonji. Pretpostavlja se da je, pored vidikovca, „pentagon” imao i funkciju ledare, u kojoj je čuvan led tokom letnjih meseci kako bi gostima na imanju bila poslužena rashlađena pića. U parku su i ostaci skulpura „Sfinge” i „Devojke koja leži”, koji takođe datiraju iz vremena podizanja parka.
Raznolikost vrsta u „Kameničkom parku” sa preko 7.500 stabala predstavlja najraznovrsniju i najbogatiju dendrofloru novosadskih parkova. Park je podignut na ostacima autohtone vegetacije obronaka Fruške gore, i u njemu dominiraju autohtone lišćarske vrste drveća u okviru šumskih zajednica koje su raspoređene u tri nivoa: uz samu obalu Dunava dominiraju stabla vrbe i topole, na središnjem prostoru parka dominiraju hrastovi, a na najvišim delovima terena prisutna su stabla srebrne lipe, javora, klena, mleča, graba i dr. Posebno se svojom lepotom ističu dva hrasta, koji se nalaze u centralnom delu parka. To su najstariji hrastovi u Novom Sadu i datiraju iz 1805. godine.
Četinari su slabo zastupljeni (oko 6%). Prisutne su grupe crnog i Vajmutovog bora, kao i pojedinačna stabla belog bora i ariša. Takođe, park je bogat i egzotičnim biljkama prenetim iz raznih krajeva Evrope, među kojima su najinteresantniji najstariji primerci crnog i belog bora, crveni hrast i divlji kesten.
Kamenički parka je prvi put zaštićen kao Spomenik prirode 2006. godine. Temeljnu vrednost SP „Kamenički park” čini dendroflora u okviru šume hrasta sa pojedinačnim stablima hrasta lužnjaka (Quercus robur L.), medunca (Quercus pubescens Willd.), cera (Quercus cerris L.), kitnjaka (Quercus petraea Liebl.) i drugih vrsta, zatim soliterna stabla navedenih vrsta, koprivića (Celtis australis L), javorolisnog platana (Platanus acerifolia (Ait.) Willd), crnog bora (Pinus nigra Arn.), poljskog bresta (Ulmus carpinifolia Gled.) i dr., starosti oko 180 godina. U parku je zabeleženo 96 vrsta drveća i žbunja, kao i strogo zaštićene i zaštićene vrste faune.
Vrednost prirodnog dobra se ogleda u tome što ima i vaspitno-obrazovnu, naučno-istraživačku, razvojnu, sanitarnu, estetsku, ekološku, psihološku i rekreativnu funkciju.
Spomenik prirode „Kamenički park” se prostire na površini od 32 ha, 83 a, 9 m² (KO Sremska Kamenica, Opština Petrovaradin, Grad Novi Sad).
Na području SP „Kamenički park” uspostavljaju se režimi zaštite II (drugog) i III (trećeg) stepena. U cilju ublažavanja negativnih uticaja sredine na prirodno dobro, utvrđena je zaštitna zona koja ima površinu od 10 ha, 2 a, 40 m² (KO Petrovaradin).
Prema Pravilniku o kriterijumima vrednovanja i postupku kategorizacije zaštićenih područja („Službeni glasnik RS”, broj 97/15) SP „Kamenički park” svrstava se u III kategoriju – zaštićeno područje lokalnog značaja. Odlukom Skupštine grada poveren je na upravljanje JKP „Gradsko zelenilo” Novi Sad.

Projekat „Novi Sad – zeleno održiv grad” finansijski je podržan od strane Grada Novog Sada. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove Gradske uprave za kulturu i informisanje koji je dodelio sredstva.